در روش الکترومیوگرافی که کار الکتریکی عضله به ثبت می رسد، روی عضله مورد بحث سوزنی را وارد می‌کنیم و از بیمار می‌خواهیم همکاری لازم را انجام دهد سپس عصب مربوطه را تحریک می‌کنیم، عضله منقبض می‌شود، وقتی منقبض شد ما می‌توانیم پتانسیل عمل را از عضله ثبت کنیم و سپس الکترودهای ثبت کننده را روی عضله قرار داده، عصب حرکتی را تحریک نموده و از روی عضله این پتانسیل را ثبت کنیم. در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا با آزمایش الکترومیوگرافی بیشتر آشنا شوید.

الکترومیوگرافی (EMG) چیست؟

به منظور بررسی هدایت عصبی و سنجیدن جریانات الکتریکی موجود در عضله از الکترومیوگرافی یا همان (EMG) استفاده می شود. EMG و NCD معادل نوار عصب و نوار عضله است که همیشه توام با هم انجام می شود و دو روش مجزا نیستند و تظاهرات بیماری های عصب و عضلات مشترک اند و برای افتراق آن ها از این تکنیک استفاده می شود. قسمت اول آن بررسی هدایت عصبی است که به خلاصه NCD می‌گویند و در آن سرعت هدایت عصبی اندازه گیری می شود، به این شکل که اگر عصب را همانند سیم برق تصور کنیم و با تحریک نقطه دیگری از عصب پتانسیل الکتریکی موجود را ثبت می کنیم که در مورد عصب های حسی با توجه به این که عضله ای در آن نیست از یک نقطه مسیر عصب تحریک می شود و از یک نقطه دیگر ثبت می کنیم.

در الکترومیوگرافی یک الکترود به شکل یک سوزن نازک وارد عضله ای می شود که پزشک می خواهد جریان الکتریکی موجود در آن را بررسی کند. به وسیله این الکترود نازک فعالیت این عضله در حال انقباض و استراحت بررسی می شود اندازه، تناوب و مدت زمان این سیگنال های الکتریکی به پزشک کمک می کند تا بفهمد آیا به عضله یا عصب هدایت کننده عضله آسیبی وارد شده است یا خیر.

الکترومیوگرافی چگونه انجام می‌شود؟

در این روش از شوک الکتریکی، مشابه آنچه در اعصاب حرکتی حسی استفاده نمی شود، تنها هنگام گذاشتن سوزن ها کمی بیمار احساس درد می کند. نوع و گستره بیماری های ثبت شده می تواند علت ناتوانی را مشخص کند.

منبع: آسان طب

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: